środa, 20 listopada 2013

Kaczka z rodzynkami

Uwielbiam kaczkę. Wiem, że dobrą i smaczną trudno zrobić. Często najlepszym gospodynią nie udaje się wyczarować z tego mięsa dobrej potrawy. 
Wpadły mi w ręce dwie piersi z kaczki i trochę nie wiedziałam jak się za nie zabrać. Jak przygotować soczyste kawałki tego wyjątkowe mięsa. Wpadłam na pomysł, by najpierw natrzeć kaczę przyprawami: solą, papryką ostrą (niewielka ilość) i duża ilością majeranku. Trzymałam te piersi w tych przyprawach jakiś czas dłuższy, a następnie włożyłam je do znanego Wam pewnie rękawa do pieczenia. rzadko korzystam z tego wynalazku ale pomyślałam, że piersi z kaczki obdarzone dość sporym "kaczym tłuszczem" świetnie sobie w nim poradzą. Poza tym będą zdrowsze, pieczone bez dodatkowego tłuszczu. Nie miałam w domu ani jabłek ani pomarańczy by nadać tej potrawie owocowy wymiar. Zdecydowałam się na rodzynki, które najpierw moczyłam przez kilka minut w letniej wodzie. Dodałam je do kaczki w dość dużej ilości. Lubię przełamywać smaki.

Kacze piersi piekłam w rękawie około pół godziny, następnie wyciągnęłam je z niego i zarumieniłam jeszcze w piekarniku przez kilka minut.

Znów intuicja mnie nie zawiodła. Mięso było soczyste a aromat majeranku, który ususzyła moja mama, pozostawił w nim niesamowity smak..


Pierś kaczki podałam z sałatą zmieszaną z rukolą w sosie z cytryny, oliwy, cukru, odrobiny musztardy oraz sosu rybnego.



poniedziałek, 18 listopada 2013

Książka na jesień

Dobrze, że są nagrody.. Literackiego Nobla dostała w tym roku Alice Munro. Nazwisko wcześniej mi znane ale przyznaję, szczerze, bez wstydu.. nie czytałam nic tej autorki. 
Nobel zobowiązuje, więc w mojej małej, ulubionej księgarni zaczęłam przeglądać szukać czegoś dla siebie pod czym podpisała się Munro. 
Kupiłam opowiadania. W dzisiejszych, "szybkich czasach" , kiedy brak czasu na wszystko opowiadania dają poczucie, ze może uda się coś skończyć,  z czymś zdążyć...
Nie ma nic gorszego od grubego tomu interesującej książki, na którego czytania najnormalniej w świecie nie mamy czasu.  Czytamy ją najczęściej przed snem, strona po stronie, a następnego dnia nie pamięta się tego, co  przeczytało się wczoraj..  
Z opowiadaniami jest inaczej. Zwłaszcza z opowiadaniami Alice Munro. Każde opowiadanie to brylant literacki. Piętnaście opowiadań pełnych przenikliwości i mądrości. Trudno przejść wobec ich bohaterów i  tego co się w ich życiu dzieje obojętnie. Warto mieć na półce!



sobota, 16 listopada 2013

Listopad nad morzem

Po odpoczynku w Kołobrzegu, Warszawa i nowe w niej wyzwania, wciągnęły mnie kompletnie. Nie miałam  kiedy skończyć tego wpisu..

Wszystkim jednak polecam wakacje w listopadzie. Tak wiem, nie wszyscy mogą. Poszczęściło mi się, bo inaczej tego nazwać nie mogę.  Udało mi się wyjechać na kilka dni nad morze i to w listopadzie!  Polskie, najpiękniejsze morze! i plaże najpiękniejsze! Po raz pierwszy byłam w Kołobrzegu i jestem tym miejscem zachwycona.. Samo miasto nie zachwyca architektonicznie ale nie architektura jest atutem Kołobrzegu. Jest nim klimat i piękne plaże, ścieżki rowerowe, słowem: jego uzdrowiskowa część. 
Czuć w Kołobrzegu, że ktoś, od jakiegoś czasu ma pomysł na to miasto. Nawet w listopadzie, kiedy pogoda nas nie rozpieszcza, po plaży spacerują tłumy ludzi spragnionych odpoczynku. Tak, Kołobrzeg sanatoriami stoi i znaczna cześć spacerujących to ludzie starsi. Jednak nie wszyscy. Ja sama nie zaliczam się jeszcze do grona emerytów. :) Dużo też ludzi z za zachodniej granicy, widać i słychać, że Niemcy doceniają i lubią to miasto. Jak tu nie kochać takiego  widoku...




Od pierwszych dni w Kołobrzegu miałam jednak spory problem z posiłkami, którymi byliśmy częstowani w miejscu, gdzie się zatrzymaliśmy. Nie mieliśmy niestety wyboru, pobyt wyłącznie z posiłkiem!  Trudno się dziwić, każdy chcę zarobić jak najwięcej. To nic że posiłki mimo, ze obfite kompletnie są pozbawione smaku. Nie byłabym sobą, gdybym nie zaczęła od razu rozglądać się za ciekawymi kulinarnie miejscami, obowiązkowo ze świeżymi rybami oczywiście. Trochę doskwierał mi też brak gotowania, ostatnio dużo ćwiczyłam w swojej kuchni i nagłe odstawienie od niej spowodowało dziwne uczucie tęsknoty. Nie miałam jednak możliwości zmiany tego stanu rzeczy.
Uciekaliśmy więc z Husbandem w miasto, intuicyjnie szukaliśmy miejsc, które zaspokoją nasz głód i sprostają naszym wymaganiom. Kołobrzeg po tzw sezonie nie jest stolicą kulinarnych doznań, jednak udało nam się trafić na całkiem niezłą rybę w Smażalni Ryb R. Rewińskiego. Na pierwszy rzut oka, kiedy przekracza się próg tego miejsca ma się wrażenie, że wstępuje się do rybnej restauracji Mc Donald's, poodbny wystrój, panowie, u których składa się zamówienie mają podobne uniformy do tych z w/w restauracji.  Jest czysto, pachnąco i przyjemnnie, nie to co w innych śmierdzących olejem smażalniach.. zastanawiamy się co jest nie tak? ale jesteśy już tak głodni, ze decydujemy się zostać. Zamawiamy tatar z łososia i rybę faszerowaną, przystawki na początek, żeby sprawdzić z kim mamy do czynienia. I o dziwo, po pierwszym kęsie dostajemy to czego chcileiśmy.. Chyba nigdy nie jadłam tak pysznego tatara z łososia! Na dodatek, w tej smażalini można zamówić białe wino, w malutkich "samolotowych" buteleczkach. Jest dobrze, po pierwszej wizycie postanawiamy tam wrócić na konkretny obiad. I ten nas nie rozczarowuje. Zamawiamy łososia i dorsza z pieca, do ryb dostajemy zasmażane ziemniaki. Wszystko smakuje pysznie! Obsługa grzeczna i profesjonalna. Jedyny mankament, jedzenie podawane jest na styropianie.. no cóż, urok nadmorskich smażalni?

tatar z łososia


Znalazłam sobie też ulubioną kołobrzeską kawiarnię. Polecam zajrzyjcie koniecznie, jeśli się tam wybierzecie, to Kurort Cafe (http://apartamentykurort.pl/kurort-cafe/).  Wnętrze stylizowane na lata 20te, dużo pięknych, wysmakowanych bibelotów i ciekawe fotografie. Przestronnie i właściwie zawsze po brzegi wypełnione gośćmi, nie dziwi mnie to, bo choć nie można u nich zjeść czegoś konkretnego to można wypić ciepłą, smaczną kawę lub aromatyczną herbatę. Koniecznie skuście się też na sernik albo bezę! Barman przygotowuje też kolorowe drinki, podaje koniaki i mocniejsze alkohole. Wieczorami odbywają się tam koncerty, na które przychodzą tłumy gości, zwłaszcza zagranicznych. Polecam! 



Kołobrzeg to już niestety tylko wspomnienie ale obiecuję sobie, że jeszcze tam wrócę. Poza sezonem, może w przyszłym listopadzie...